پارمیجیانینو - مدونا با گردن بلند، 1535-1540

شاهکار آداب و رسوم زیر، مدونا با گردن دراز است که با نام‌های مدونا و کودک با فرشتگان و سنت ژروم نیز شناخته می‌شود که توسط نقاش مانریست ایتالیایی پارمیجیانینو ساخته شده است. بین سال های 1535-1540 تولید شد و مدونا و کودک با فرشتگان را نشان می دهد. در ابتدا، این ترکیب برای کلیسای تدفین فرانچسکو تاگلیافری در پارما سفارش داده شد، اما به دلیل مرگ پارمیجیانینو در سال 1540 ناتمام ماند. در سال 1698، فردیناندو مدیچی، شاهزاده بزرگ توسکانی، آن را خریداری کرد و از سال 1948 این نقاشی به نمایش گذاشته شد.

مریم باکره با لباسی مجلل بر روی یک پایه بلند نشان داده شده است که نوزاد عیسی را در دامان خود نگه داشته است و این دو توسط شش فرشته احاطه شده اند. صحنه ای مرموز در قسمت پایین نقاشی نمایان می شود - این یک ردیف از ستون های مرمری است که به دنبال آن مجسمه سنت ژروم قرار دارد.

تصویر برجسته: Parmigianino - مدونا با گردن بلند، از 1534 تا 1540. روغن روی پانل، 219 سانتی متر (86.2 اینچ) x 135 سانتی متر (53.1 اینچ). مجموعه گالری اوفیزی.

برونزینو - النور از تولدو، 1545

نقاش ایتالیایی آگنولو دی کوزیمو یا به سادگی برونزینو پرتره النور تولدو و پسرش را در حدود سال 1545 ساخت. این نقاشی یکی از بهترین نقاشی های او است که به عنوان یکی از بهترین نمونه های پرتره مانریستی تلقی می شود و همچنین در گالری اوفیزی فلورانس قرار دارد.

همانطور که از عنوان پیداست، النور تولدو، همسر کوزیمو اول مدیچی، دوک بزرگ توسکانی، در کنار یکی از پسرانش را نشان می دهد. ژست مادری با ژست او و نقش انار روی لباس او به دست می آید. به عبارت دقیق تر، النور تجسم ایده آل رنسانس یک زن است. این پسر می تواند هر یک از پسران او باشد - فرانچسکو (متولد 1541)، جیووانی (متولد 1543) یا گارزیا (متولد 1547). پرتره منعکس کننده رسمی بودن به دلیل عدم وجود گرما بین مادر و کودک است.

تصویر برجسته: برونزینو - پرتره النور تولدو با پسرش جووانی دی مدیچی، 1544 تا 1545. روغن روی تابلو، 115 سانتی‌متر (45.2 اینچ) x 96 سانتی‌متر (37.7 اینچ). مجموعه گالری اوفیزی. اشتراکات خلاق

Benvenuto Cellini -  پرسئوس با سر مدوسا، 1545-1554

مجسمه برنزی Perseus with the Head of Medusa توسط Benvenuto Cellini در دوره 1545-1554 ساخته شد و در Loggia dei Lanzi در Piazza della Signoria در فلورانس قرار دارد. این مجسمه بر روی یک پایه مربع با نقش برجسته برنزی قرار دارد که داستان پرسئوس و آندرومدا را نشان می دهد.

این اثر هنری بر اساس یک داستان اساطیری معروف از بریدن سر مدوسا، موجودی مو مار، که نگاه هر موجود زنده‌ای به سنگ تبدیل می‌شود، توسط پرسئوس ساخته شده است. قهرمان به صورت برهنه به تصویر کشیده شده است که بر بالای بدن مدوسا پیروز شده و سر او را در دست برافراشته خود گرفته است.

این اثر به سفارش دوک کوزیمو اول مدیچی برای همراهی با دیگر آثار مجسمه‌سازی در میدان مانند دیوید میکل آنژ، هرکول و کاکوس اثر باندینلی و جودیت و هولوفرنس اثر دوناتلو ساخته شد.

تصویر برجسته: Benvenuto Cellini - پرسئوس سر مدوسا را در دست دارد، 1545 – 1554. Loggia dei Lanzi، فلورانس.

پائولو ورونز - جشن عروسی در کانا، 1563

یکی از مشهورترین آثار هنری قرن شانزدهم، جشن عروسی در کانا اثر استاد ایتالیایی پائولو ورونزه است. این ترکیب زیبایی خیره کننده بر اساس داستان کتاب مقدس ازدواج در قنا بود که در طی آن عیسی آب را به شراب تبدیل کرد.

در سال 1562، راهبان سیاه سفارش سنت بندیکت به ورونز دستور دادند تا یک نقاشی یادبود برای دیوار سفره خانه جدید صومعه، طراحی شده توسط معمار آندره آ پالادیو، در کلیسای سن جورجیو ماگیوره در ونیز ایجاد کند. ورونز بسیار ماهر بود و توانست با گنجاندن کدهای فرهنگی پیچیده و نمادگرایی که داستان کتاب مقدس را برای بیننده رنسانس مرتبط می کند، به شدت بصری عناصر تصویری نقاشی دست یابد.

تصویر برجسته: پائولو ورونز - عروسی در کانا، بین 1562 و 1563. رنگ روغن روی بوم

جیامبولونیا - تجاوز به زنان سابین، 1583

مجسمه باشکوهی است که توسط جیامبولونیای ایتالیایی متولد فلاندری ساخته شده است که بیشتر به خاطر آثار مرمر و برنزش به سبک مانریست شناخته می شود. این ترکیب خاص بر اساس یک افسانه رومی بود. یعنی حادثه ای رخ داد که در آن مردان رومی تعدادی زن را از شهرهای دیگر منطقه ربودند. موضوعی که اغلب توسط هنرمندان در دوران رنسانس تفسیر می شد.

این رویداد وحشتناک پس از تأسیس شهر رم توسط رومولوس و پیروان مردش اتفاق افتاد. برای یافتن همسر و تشکیل خانواده، رومی ها با سابین ها، ساکنان مناطق اطراف، مذاکره کردند. با این حال، این معامله موفقیت آمیز نبود، زیرا سابینین ها از ظهور یک جامعه رقیب می ترسیدند. رومی ها تصمیم گرفتند زنان سابین را در طول جشنواره ای از نپتون اکوستر که توسط شهر برگزار شده بود، ربودند. در یک نقطه از جشن، رومولوس علامتی داد و رومی ها زنان سابین را گرفتند و با مردان سابین مبارزه کردند.

تصویر ویژه: جیامبولونیا - تجاوز به زنان سابین، 1583

جاکوپو تینتورتو - شام آخر، 1592-1594

بین سال‌های 1592 و 1594، یکی از مشهورترین استادان دوره رنسانس، جاکوپو تینتورتو، شام آخر را نقاشی کرد. این ترکیب باشکوه در کلیسای سن جورجیو ماگیوره در ونیز واقع شده است.
این هنرمند در طول کار خود چندین نسخه از این موضوع را تولید کرد. نقاشی‌های کلیساهای سن مارکوولا (تولید شده در 1547) و سان فلیس (محصول در 1559) نمای جلویی شام آخر را نشان می‌دهند، یک قانون ظاهری که از گذشته به ارث رسیده است، مانند نقاشی دیواری لئوناردو داوینچی در میلان از دهه 1490. تینتورتو به دلیل استفاده از نور که در این نقاشی نیز مشهود است، شناخته شده بود. شام آخر تینتورتو نشان می‌دهد که هنرمند از ویژگی‌های شیوه‌گرایی، به‌ویژه ترکیب‌بندی پیچیده و کاملاً نامتقارن استفاده می‌کند.
تصویر برجسته: جاکوپو تینتورتو - شام آخر، 1592–1594. رنگ روغن روی بوم

ال گرکو - چشم انداز سنت جان، یا باز شدن مهر پنجم، حدود. 1609-1614

نقاش معروف ایتالیایی الاصل دومینیکوس تئوتوکوپولوس، معروف به ال گرکو (با اشاره به اصل یونانی خود) در سالهای آخر زندگی خود، کتاب افتتاحیه مهر پنجم (یا پنجمین مهر آخرالزمان یا رؤیای سنت جان) را نقاشی کرد. ). این یک نقاشی دیواری است که برای محراب کناری کلیسای سنت جان باپتیست ساخته شده است.
موضوع بر اساس صحنه ای از کتاب مکاشفه است که در آن روح شهدای آزار دیده از خداوند برای عدالت در مورد آزارگران زمینی خود درخواست می کنند. این ترکیب بر روی شکل وجدآمیز سنت جان متمرکز شده است که پس از دریافت لباس های سفید نجات، توسط ارواح برهنه ای که در یک جنون گرفتار شده اند، احاطه شده است.
تصویر برجسته: ال گرکو - باز شدن مهر پنجم، 1608–1614.

یواخیم وتوائل - پرسئوس و آندرومدا، 1616

آخرین نقاشی منریست در لیست ما پرسئوس و آندرومدا اثر یواخیم وتوائل است. این ترکیب نمایشی در سال 1616 ساخته شد و اسطوره یونانی آندرومدا را به تصویر می کشد. پرسئوس بر روی اسب بالدار خود پگاسوس در حال پرواز برای حمله به هیولای دریایی به تصویر کشیده شده است. آندرومدا به عنوان تجسم بی گناهی به تصویر کشیده شده است. او برهنه در سمت چپ ایستاده و با نمادهایی از مرگ که روی زمین افتاده است احاطه شده است.

یعنی آندرومدا دختر قیفئوس پادشاه اتیوپی و ملکه کاسیوپیا بود که فکر می‌کردند آندرومدا زیباتر از پوره‌های دریایی، دختران خدای دریا، پوزیدون است. پوره ها اظهارات کاسیوپیا را شنیدند، بنابراین به پدرشان اعتراض کردند، پدرشان خشمگین شد و هیولای دریایی به نام سیتوس را برای حمله به اتیوپی احضار کرد. در پاسخ، زوج سلطنتی تصمیم گرفتند دختر خود را قربانی این موجود کنند.

تصویر برجسته: یواخیم وتوائل - پرسئوس و آندرومدا، 1611.