مشکلات ادراری و جراحات در کودکان یک نگرانی است. ممکن است کودک خردسال نتواند در مورد علائم خود به شما بگوید ، که این امر می تواند تصمیم گیری در مورد نیاز فرزندتان را دشوار کند. ممکن است کودک بزرگتر از علائم خود خجالت بکشد. هنگامی که فرزند شما مشکل سوختگی ادراری یا آسیب دیدگی در ناحیه تناسلی دارد ، به همه علائم او توجه کنید  تا بتوانید برای درمان و جلوگیری از شدت آن اقداماتی انجام دهید.

علائم ادرار سوختگی در کودکان

مجرای ادرار کلیه ی ساختارهایی هستند که مجاری ادراری را تشکیل می دهند.
درد هنگام ادرار (دیسوریا) و نیاز مکرر به ادرار کردن علائم شایع در کودکان خردسال است. هنگامی که فرزند شما فقط یکی از این علائم را دارد ، یا هنگامی که علائم آن خفیف است ، درمان خانگی می تواند از بدترشدن و شدیدتر شدن ادرار سوختگی جلوگیری کند و علائم را تسکین دهد.علائم خفیف شامل موارد زیر است:

نیاز مکرر به ادرار کردن.

مثانه کودک کوچک است و به اندازه مثانه بزرگسالان ادرار ندارد. به همین دلیل ، تکرر ادرار شایع است و لزوماً نشانه مشکل در مجرای ادرار نیست. ممکن است کودک شما بیشتر ادرار کند زیرا او ممکن است مایعات زیاد مصرف کرده باشد یا به علت داشتن حس استرس و نگرانی باشد و یا حتی می تواند از روی عادتش باشد.

سوزش درد هنگام لمس ادرار باعث تحریک پوست تحریک شده در اطراف واژن یا مجرای ادرار می شود. درد هنگام ادرار به دلیل تحریک پوست در دختران (سوزش پوستی دستگاه تناسلی) بیشتر اتفاق می افتد.
درد هنگام ادرار و نیاز مکرر به ادرار نیز می تواند به این معنی باشد که کودک شما به عفونت ادراری مبتلا است. عفونت ادراری (UTI) دومین عفونت باکتریایی در کودکان است. هنگامی که کودک شما به عفونت مبتلا شده است ، باکتری ها در مثانه رشد کرده و دیواره مثانه را تحریک می کنند. این امر باعث می شود به محض رسیدن مقدار بسیار کمی ادرار به مثانه حس ادرار ایجاد شود. ممکن است کودک شما در تلاش برای تسکین درد ، بیشتر از حد معمول ادرار کند. اما فرزند شما ادرار بسیار کمی خواهد داشت زیرا مثانه از آخرین باری که ادرار می کند ، مقدار کمی جمع آوری کرده است. علائم UTI بسته به سن کودک متفاوت است.

رنگ و بوي ادرار

بسیاری از موارد می توانند بر رنگ ادرار از جمله تعادل مایعات ، رژیم غذایی ، داروها و بیماریها تأثیر بگذارند. چقدر رنگ ادرار تیره یا روشن است ؟ رنگ ادرار به شما می گوید چه مقدار آب در آن وجود دارد. مکمل های ویتامین B می تواند ادرار را زرد روشن کند. برخی از داروها ، توت سیاه ، چغندر ، ریواس یا خون در ادرار می توانند ادرار را به رنگ قرمز قهوه ای تغییر دهند.
برخی غذاها (مانند مارچوبه) ، ویتامین ها و آنتی بیوتیک ها (مانند پنی سیلین) می توانند باعث ایجاد بو در ادرار شوند. بوی شیرین و میوه ای ممکن است در اثر دیابت کنترل نشده ایجاد شود. عفونت ادراری (UTI) می تواند بوی بد ایجاد کند.

علائم در نوزادان و کودکان کوچکتر از 2 سال

نوزادان و كودكان بسیار كوچكی كه مبتلا به عفونت ادراری (UTI) هستند اغلب دارای علائمی هستند كه خاص به نظر نمی رسد و ممکن است والدین به سرعت متوجه آن نشوند. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تب ، به خصوص بدون علائم دیگر عفونت ، مانند سرفه یا آبریزش بینی. در نوزادان می تواند از علائم عفونت ادراری در کودکان زیر دو سال باشد. تب ممکن است تنها علامت عفونت دستگاه ادراری باشد.
• تکرر ادرار مکرر یا نادر.
• ادرار شدید یا بوی بد.
• ادرار تیره یا خون آلود.

نکته: برای نوزادان معمول است که در 3 روز اول زندگی مقداری ادرارشان صورتی باشد. این ممکن است از بلورهای موجود در ادرار باشد. والدین در پوشک متوجه رنگ صورتی ادرار خواهند شد.

• عدم علاقه به خوردن یا امتناع از غذا.
• اسهال
• استفراغ.
• عصبانیت و تحریک پذیری.
• بثورات پوشک که از بین نمی رود.

علائم صددر صدی ادرار سوختگی در کودکان 2 سال و بالاتر

كودكان جوان كه مبتلا به عفونت ادراري (UTI) هستند معمولاً علائمي دارند كه به وضوح مربوط به مجاري ادراري است. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• سوزش با ادرار (دیسوریا). این شایعترین علامت عفونت ادراری است.
• تب.
• مکرر نیاز به ادرار کردن (فرکانس) بدون اینکه بتواند ادرار زیادی داشته باشند
• تمایل شدید به ادرار کردن (فوریت)
• ادرار شدید یا بوی بد.
• خون در ادرار (هماتوری). توجه: ممکن است ادرار صورتی ، قرمز یا قهوه ای به نظر برسد.
• شکم درد.
• درد در پهلو ، که درست در زیر قفسه دنده و بالاتر از دور کمر در یک یا هر دو طرف کمر احساس می شود.
• استفراغ.
• تخلیه از مهبل (واژن).

چه زمانی ادرار سوختگی در کودکان ایجاد می شود؟

UTI هنگامی ایجاد می شود که باکتری هایی مانند Escherichia coli (E. coli), ، که به طور عادی در دستگاه گوارش وجود دارند ، وارد مجاری ادراری می شوند.

دو نوع UTI متداول عبارتند از:

• عفونت مثانه ، هنگامی که با حرکت باکتری در مجرای ادرار وارد مثانه می شود ، رخ می دهد.
• عفونت های کلیوی ، که معمولاً به علتوردور باکتری ها از مثانه تا مجرای ادرار به کلیه ایجاد می شوند. عفونت کلیه ممکن است اگر باکتری های ناشی از عفونت در قسمت دیگری از بدن از طریق جریان خون به کلیه ها حرکت کنند ایجاد می شود.

به جز در 3 ماه اول زندگی ، دختران بیشتر از پسران دچار مشکل ادراری هستند. دختران نیز بیشتر از پسران بیش از یکبار دچار UTI  می شوند.

نوزادان و خردسالانی که از نظر ساختار یا عملکرد دستگاه ادراری مشکل دارند ، احتمالاً مبتلا به UTI هستند. مشکلی مانند ریفلاکس وزیکروئرال یا انسداد در مجاری ادراری ممکن است باعث شود که مثانه کامل تخلیه شود. این امر باعث می شود باکتری ها راحت تر از طریق مجاری ادراری رشد و گسترش پیدا کنند. این مشکلات ممکن است در بدو تولد (مادرزادی) وجود داشته باشد یا می تواند نتیجه جراحی ، آسیب یا عفونت گذشته باشد.

در طول سال اول زندگی ، پسران بیشتر از دختران هستند که دلیل ساختاری (آناتومیکی) برای مشکلات ادراری دارند. اگر فرزند شما از نظر ساختاری یا عملکردی شناخته شده با دستگاه ادراری شناخته شده است ، دستورالعمل پزشک خود را رعایت کنید.

در موارد نادر ، علائم ادرار ممکن است یک بیماری جدی تر مانند دیابت را نشان دهد.

جراحتی مانند ضربه به ناحیه کمر یا ناحیه تناسلی ممکن است باعث ایجاد مشکلات ادراری شود.

جلوگیری از ادرار سوختگی در کودکان

موارد زیر ممکن است به جلوگیری از مشکلات ادراری در کودکان کمک کند.

• کودک خود را به نوشیدن مایعات بیشتر تشویق کنید. آب بهترین را پیشگیری است و به رقیق شدن ادرار ، بیرون راندن باکتریها از مثانه و کاهش سوزش کمک می کند.
• نوشیدنی های گازدار یا کافئین دار را به فرزند خود ندهید ، که می تواند دیواره مثانه را تحریک کند.
• یک بار در روز ناحیه تناسلی را با آب ساده یا صابون ملایم بشویید. خوب بشویید و کاملاً خشک کنید.
• از صابون های ملایم مانند صابون هایپوآلرژنیک استفاده کنید و تا حد امکان از صابون ملایم استفاده کنید.
• از صابون های دئودورانت روی کودک خود استفاده نکنید.
• از پودرها و صابون های معطر که می توانند پوست را تحریک و خشک کنند ، خودداری کنید.
• لباس فرزندتان را به جای مواد شوینده با صابون ملایم بشویید. دو بار آبکشی کنید تا همه آثار محصول تمیز کننده از بین برود. از مواد شوینده قوی خودداری کنید.
• پوشک فرزند خود را هنگام خیس شدن و بلافاصله بعد از مدفوع سریع عوض کنید. قبل و بعد از هر بار تغییر پوشک ، دستان خود را بشویید.
• هنگام تعویض پوشک یا دستشویی رفتن کودکتان ، ناحیه تناسلی را از جلو و عقب پاک کنید و به کودکان یاد دهید که اینگونه خود را بشویند. این ممکن است باعث کاهش شیوع باکتری ها از مقعد به مجرای ادراری شود.
• از لباسهای زیر پنبه ای و لباس گشاد برای کودک استفاده کنید.
• کودکان بزرگتر را تشویق کنید که هر وقت احساس نیاز کردند ادرار کنند و ادرار را بیش از حد نگه ندارند.
• از بروز یبوست جلوگیری کنید.

درمان خانگی سوزش ادرار در کودکان

مراقبت در منزل در مورد درمان عفونت ادراري (UTI) جايگزين مراقبت پزشکي نمي باشد. اگر فکر می کنید فرزند شما ممکن است دچار عفونت ادراری شود ، پزشک باید سریعاً او را ببیند.

در کنار مراجعه به پزشک ، کارهایی وجود دارد که می توانید در خانه انجام دهید که ممکن است به فرزند شما کمک کند و از بدتر شدن اوضاع جلوگیری کند.

• کودک خود را به محض دیدن علائم ادرار سوختگی ، به مدت 24 ساعت به مصرف مایعات اضافی تشویق کنید. این به رقیق شدن ادرار ، بیرون راندن باکتریها از مثانه و کاهش سوزش کمک می کند.
• به کودکتان نوشیدنی کافئین دار یا گازدار ندهید که می تواند مثانه را تحریک کند.
• کودک خود را تشویق کنید که اغلب ادرار کند و هر بار مثانه خود را خالی کند.
• حمام گرم ممکن است به تسکین درد و خارش دستگاه تناسلی کودک شما کمک کند. از استفاده از صابون های معطر که ممکن است باعث تحریک پوست دستگاه تناسلی شود ، خودداری کنید. اشکال ندارد اگر کودک شما در آب حمام ادرار کند. این ممکن است به تسکین بخشی از درد او کمک کند.

سوزش پوست ممکن است ناراحتی فرزند شما را افزایش دهد.

• با تعویض پوشک ، ناحیه تناسلی کودک خود را نگاه کنید. افزایش قرمزی ممکن است به معنی تحریک پوست باشد. با تغییر مداوم پوشک کودک ، از تحریک بیشتر خودداری کنید.
• در صورت امکان پوست ناحیه تناسلی را مدام خشک کنید.
• آلرژی به صابون یا مواد شوینده لباسشویی ممکن است باعث تحریک پوست کودک شما شود. اگر فکر می کنید ممکن است این مشکل باشد ، محصول دیگری را که بدون چربی است ، مانند CheerFree یا Ecover ، به جای مواد شوینده ، امتحان کنید. دو بار آبکشی کنید تا همه آثار محصول تمیز کننده از بین برود. از مواد شوینده قوی خودداری کنید.
• از صابون های ملایم استفاده کنید .

در صورت عدم مصرف مایعات به میزان کافی ممکن است یبوست ایجاد شود.

مواد غذایی برای درمان خانگی

اگر کودک شما می تواند غذا بخورد و حساسیت غذایی نداشته باشد می توانید مواد غذایی زیر را بدای جلوگیری از پیشرفت بیماری و انجام درمان خانگی به او بدهید:

• آب زیاد بنوشد
• ویتامین c  دریافت کند
• آب نارگیل بنوشد
• مواد غذایی پروبیوتیک دار مصرف کند مانند ماست های پروبیوتیک دار

اگر کودک شما به سوزش ادرار مبتلا شده است

• اگر فرزند شما به عفونت ادراری مبتلا شده است تمام دستورالعمل های مراقبت از منزل را که پزشک فرزندتان به شما داده است ، دنبال کنید.
• داروها را دقیقاً مطابق تجویز به کودک خود بدهید. اگر در تهیه دارو مشکل دارید ، برای مشاوره با پزشک فرزند خود تماس بگیرید.
• پس از اتمام دوره آنتی بیوتیک ، به پزشک مراجعه کنید. بسیاری از کودکان به آزمایش بیشتری نیاز دارند.

چه زمانی در حین درمان خانگی حتما به پزشک مراجعه شود

اگر هر یک از موارد زیر در طول درمان خانگی رخ داده است با پزشک خود تماس بگیرید:

• فرزند شما در 6 ساعت قادر به ادرار کردن (احتباس) نیست و یا پوشکش مرطوب نمی شود.
• علائم جدید ادراری مانند کمردرد موضعی (درد پهلو) یا خون در ادرار (هماتوری) ایجاد می شود.
• علائم دیگری مانند تب یا استفراغ بروز می کند.
• علائم شدیدتر یا شایع تر می شوند.

با آمادگی برای پاسخ دادن به سؤالات زیر می توانید به پزشک فرزندتان در تشخیص و درمان وضعیت فرزند خود کمک کنید:

• علائم فرزند شما چیست؟
• چه زمانی علائم شروع شد؟
• به نظر شما چه عاملی باعث ایجاد علائم شده است؟
• آیا فرزند شما تب داشت؟
• آیا در گذشته فرزند شما چنین مشکلی را تجربه کرده است؟ اگر تا زمانی که؟ برای درمان آن چه شد؟
• آیا خانواده شما سابقه مشکلات ادراری را دارند؟
• آیا فرزند شما اخیراً دچار آسیب دیدگی در شکم ، لگن یا پشت شده است؟
•     چه روشهای درمانی خانگی را امتحان کرده اید و چقدر مؤثر بوده اند؟
•     آیا فرزند شما خطرات سلامتی دارد؟

یک نمونه ادرار ممکن است در حین مراجعه به مطب از فرزند شما گرفته شود. کودک خود را ترغیب نکنید که بلافاصله قبل از مراجعه به سرویس بهداشتی برود تا ادرار به اندازه کافی برای نمونه گیری داشته باشد. کیسه های مخصوص جمع آوری ادرار یا سوند ممکن است برای جمع آوری ادرار از کودک یا کودک نوپایی که تحت آموزش توالت نیست استفاده شود.