«من از اینکه از نظر بیماری‌های مقاربتی مورد آزمایش قرار بگيريم 
می‌ترسیدم چون نگران بودم که همراه با خبر بدی باشه. ترجیح دادم اصلا ندونم و برای همین هم هیچ وقت نرفتم.»  (بیماری های مقاربتی)
- بیشتر بیماری‌های مقاربتی درمان دارند و با یک دوره آنتی‌بیوتیکی درمان می‌شوند. برخی درمان قطعی ندارند اما با داروهای موجود به شدت کنترل می‌شوند. بعضی از این بیماری‌ها عوارض بسیار جدی دارند که می‌توان به راحتی با شروع به موقع درمان از آن جلوگیری کرد. جلوگیری از مزمن شدن بیماری‌های آمیزشی به دلایلی که در پستهای قبلی اشاره کردیم بسیار مهم است. پس در نهایت هرچند ممکن است در ذهن ما بیماری‌های آمیزشی بسیار ترسناک باشند اما یک بیماری هستند مثل صدها هزار بیماری دیگر در دنیای پزشکی و تنها وقتی ترسناکند که به موقع و درست بررسی نشوند.

«من دکتر نرفتم چون بدن قوی‌ای دارم و خیلی‌‌ها رو می‌شناسم که دور و برم بیماری داشتن و بعد به مرور خودشون خوب شدن.».

واکنش هر بدن نسبت به عامل بیماری متفاوت است. ممکن است یک ویروس در فردی با فاصله کمی، علائم شدید نشان دهد و در فرد دیگر ابتلا ایجاد نکند، یا فرد مبتلا شود اما تا ماه‌ها و حتی سال‌ها علامتی نشان ندهد. ممکن است فردی مبتلا شود و به مرور بدنش آن را دفع کند یا فرد دیگر دقیقا به همان نوع ویروس مبتلا شود و ویروس تا همیشه در بدن فرد باقی بماند و عوارض خود را به جا بگذارد. پس جز مراجعه به پزشک و بررسی هر فرد با توجه به شرایط بدن خودش، هیچ راهی وجود ندارد.

« من دکتر نرفتم چون خیلی سخته که درباره این بخش از زندگی خصوصیم با کسی صحبت کنم، حتی اگر دکتر باشه»

قابل درک است که صحبت در این باره ممکن است سخت به نظر برسد اما شاید این واقعیت به شما کمک کند که پزشک شما احتمالا روزی ده‌‌ها مورد مشابه شما را میبیند و برای پزشک بیماری شما، هرچند بار زیادی برای خود شما دارد، تنها یک روزمره است و بیماری آمیزشی یکی از هزاران بیماری موجود با علایم مشخص و درمان مشخص.

«من دکتر نرفتم چون دوست ندارم قضاوت بشم یا رفتار درستی باهام نشه.»

وظیفه هر پزشک رسیدگی به وضعیت سلامت شما و تنها سلامت شما ، فارغ از هر قضاوت یا فکر دیگری است. ممکن است به چیزهای زیادی در هنگام ابتلا به بیماری آمیزشی فکر کنید ، اما در مطب پزشک و هنگام معاینه، شما و پزشک شما هردو باید تنها به یک موضوع فکر کنید: تشخیص بیماری و شروع درمان درست. چراکه هیچ چیز به اندازه سلامت شما مهم نیست ‌. یکی از هر دو نفری که از نظر جنسی فعال هستند درطول زندگی خود به حداقل یکی از انواع بیماری‌های آمیزشی مبتلا خواهند شد. پس قطعا شما تنها نیستید.

شما چرا دکتر نرفتید؟ آیا ارزشش رو داشت ؟