هنر کوبیسم و اشکال هندسی آن در سالهای 1907-1908 ظهور کرد و برای هنر قرن بیستم بسیار تأثیرگذار باقی ماند. در مورد مشهورترین آثار هنری کوبیسم و هنرمندان کوبیسم در ادامه بیشتر بخوانید.

هنر کوبیسم یک جنبش مدرن بود که امروزه به عنوان تأثیرگذارترین دوره در هنر قرن بیستم شناخته می شود. همچنین الهام بخش سبک های بعدی در معماری و ادبیات بوده است. این به خاطر نمایش‌های ساختارشکنی، هندسی و شکست‌های نسبیت فضایی شناخته شده است.

کوبیسم که توسط پابلو پیکاسو و ژرژ براک در میان دیگران ابداع شد، از هنر پست امپرسیونیستی و به ویژه آثار پل سزان استفاده کرد که مفاهیم سنتی پرسپکتیو و فرم را به چالش می‌کشید. در زیر 10 اثر نمادین کوبیسم و هنرمندانی که آنها را تولید کرده اند آورده شده است.

هنر پروتو کوبیسم

پروتو-کوبیسم مرحله مقدماتی کوبیسم است که در سال 1906 آغاز شد. این دوره منعکس کننده آزمایش ها و تأثیراتی است که منجر به اشکال هندسی و پالت رنگی خاموش تر در تضاد شدید با جنبش های فوویستی و پست امپرسیونیستی قبلی شد.

Les Demoiselles d’Avignon (1907).1  اثر پابلو پیکاسو

نقاشی دموایز دی آوینیون پیکاسو

پابلو پیکاسو نقاش، چاپگر، مجسمه‌ساز و سرامیک‌دان اسپانیایی بود که به‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین آثار بر هنر قرن بیستم شناخته می‌شود. او به همراه ژرژ براک جنبش کوبیسم را در اوایل دهه 1900 پایه گذاری کرد. با این حال، او همچنین کمک قابل توجهی به جنبش های دیگر از جمله اکسپرسیونیسم و سوررئالیسم کرد. آثار او به خاطر شکل‌های زاویه‌دار و چشم‌اندازهای سنتی چالش‌برانگیز معروف بودند.

Les Demoiselles d’Avignon پنج زن برهنه را در فاحشه خانه ای در بارسلون به تصویر می کشد. این قطعه در رنگ‌های بلوک خاموش و پانل‌شده ارائه شده است. تمام چهره ها با حالات چهره ای اندکی نگران کننده با بیننده روبرو می شوند. بدن آنها زاویه دار و از هم گسیخته است و طوری ایستاده اند که انگار برای بیننده ژست گرفته اند. در زیر آنها تلی از میوه است که برای یک طبیعت بی جان ژست گرفته شده است. این قطعه یکی از مشهورترین نمونه های انحراف کوبیسم از زیبایی شناسی سنتی است.

2.خانه‌ها در L'Estaque (1908) اثر ژرژ براک

خانه‌ها در نقاشی لستاک اثر ژرژ براک

ژرژ براک نقاش، چاپگر، نقشه‌کش و مجسمه‌ساز فرانسوی بود که در هر دو جنبش فوویسم و کوبیسم هنرمند برجسته‌ای بود. او در دوران کوبیسم اولیه با پابلو پیکاسو ارتباط نزدیکی داشت و علیرغم تغییر سبک و استفاده از رنگ، در بقیه دوران کاری خود به جنبش وفادار ماند. معروف ترین کار او با رنگ آمیزی جسورانه و زوایای تیز مشخص می شود.

خانه ها در L'Estaque منعکس کننده گذار از پست امپرسیونیسم به پروتو-کوبیسم است. بیننده می تواند تأثیر پل سزان را در ضربه های یکنواخت قلم مو و اعمال رنگ ضخیم ببیند. با این حال، براک با حذف خط افق و بازی با پرسپکتیو، عناصری از انتزاع کوبیسم را در خود جای داد. خانه ها تکه تکه شده اند، با سایه های ناسازگار و پس زمینه ای که با اشیاء ترکیب می شود.

کوبیسم تحلیلی

کوبیسم تحلیلی در مرحله اولیه کوبیسم، که در سال 1908 شروع شد و در حدود سال 1912 به پایان رسید. این کوبیسم با نمایش ساختارشکنی اشیاء با سایه ها و سطوح متناقض مشخص می شود که با مفاهیم سنتی پرسپکتیو بازی می کند. همچنین دارای پالت رنگ محدود Proto-Cubism بود.

3.ویولن و شمعدان (۱۹۱۰) اثر ژرژ براک

براک نقاشی ویولن و شمعدان

Violin and Candlestick یک ویولن انتزاعی و طبیعت بی جان شمعدانی را به تصویر می کشد. این بر روی شبکه ای با عناصر ساختارشکنی ساخته شده است که یک ترکیب واحد را تشکیل می دهد و به بیننده اجازه می دهد تا تفسیر خود را از قطعه ترسیم کند. این با رنگ‌های خاموش قهوه‌ای، خاکستری و سیاه، با سایه‌های کنار هم و چشم‌اندازی صاف ارائه شده است. عمدتاً از خطوط صاف، افقی و خطوط تیز تشکیل شده است.

4.من و دهکده (1911) اثر مارک شاگال

مارک شاگال نقاش و چاپگر روسی-فرانسوی بود که از نمادنگاری رویا و بیان احساسی در آثار خود استفاده می کرد. آثار او پیش از تصویرسازی سورئالیسم بود و از تداعی های شاعرانه و شخصی به جای بازنمایی های هنری سنتی استفاده می کرد. او در طول زندگی حرفه‌ای خود در چندین رسانه مختلف کار کرد و زیر نظر یک سازنده شیشه‌های رنگی تحصیل کرد که باعث شد او کاردستی آن را شروع کند.

من و دهکده صحنه ای اتوبیوگرافیک از دوران کودکی شاگال در روسیه را به تصویر می کشد. این فیلم فضایی سورئال و رویایی را با نمادها و عناصر عامیانه از شهر ویتبسک، جایی که شاگال در آن بزرگ شده است، به تصویر می کشد. بنابراین این قطعه بسیار احساسی است و بر چندین ارتباط با خاطرات مهم هنرمند تمرکز دارد. دارای صفحات متقاطع و هندسی با رنگ های ترکیبی است که چشم انداز را گیج می کند و بیننده را منحرف می کند.

5.زمان چای (1911) اثر ژان متزینگر

ژان متزینگر هنرمند و نویسنده فرانسوی بود که به همراه هنرمند همکار آلبرت گلیز، اثر نظری برجسته ای را در مورد کوبیسم نوشت. او در اوایل دهه 1900 به سبک فوویستی و دیویزیونیستی کار کرد و از برخی عناصر آنها در آثار کوبیست خود از جمله رنگ‌های پررنگ و طرح‌های مشخص استفاده کرد. او همچنین تحت تأثیر پابلو پیکاسو و ژرژ براک قرار گرفت که وقتی به پاریس نقل مکان کرد تا به عنوان یک هنرمند حرفه ای کارش را دنبال کند، با آنها آشنا شد.

Tea Time نشان دهنده ترکیب متزینگر از هنر کلاسیک با مدرنیسم است. این پرتره زنی است که در حال نوشیدن چای در یک ترکیب کوبیست مشخص است. شبیه پرتره نیم تنه کلاسیک و رنسانس است، اما دارای شکلی مدرن و انتزاعی و عناصری از اعوجاج فضایی است. بدن زن و فنجان چای هر دو ساختارشکنی شده‌اند و بازی‌هایی روی نور، سایه و پرسپکتیو به نمایش می‌گذارند. طرح رنگ خاموش است و عناصر قرمز و سبز در آن ترکیب شده است.

کوبیسم مصنوعی

کوبیسم مصنوعی دوره بعدی کوبیسم است که بین سال‌های 1912 و 1914 را در بر می‌گیرد. در حالی که دوره پیشین کوبیسم تحلیلی بر تکه تکه شدن اشیاء متمرکز بود، کوبیسم مصنوعی بر آزمایش با بافت‌ها، پرسپکتیو صاف و رنگ‌های روشن‌تر تأکید داشت.

6.پرتره پابلو پیکاسو (1912) اثر خوان گریس

خوان گریس نقاش اسپانیایی و از اعضای برجسته جنبش کوبیسم بود. او بخشی از آوانگارد قرن بیستم بود و در کنار پابلو پیکاسو، ژرژ براک و هانری ماتیس در پاریس کار می کرد. او همچنین برای سرگئی دیاگیلف، منتقد هنری و بنیانگذار «Ballets Russes» دکورهای باله طراحی کرد. نقاشی او به دلیل رنگ های غنی، فرم های تیز و اصلاح دیدگاه فضایی شناخته شده بود.

پرتره پابلو پیکاسو نشان دهنده ادای احترام گریس به مربی هنری خود، پابلو پیکاسو است. این قطعه با ساختارشکنی فضایی و زوایای متناقض یادآور آثار کوبیسم تحلیلی است. با این حال، ترکیب هندسی ساختار یافته تری را نیز با سطوح رنگی شفاف و تپه های رنگی دارد. زوایای پس‌زمینه در زوایای صورت پیکاسو محو می‌شود، قطعه را صاف می‌کند و سوژه را با پس‌زمینه ترکیب می‌کند.

7.گیتار (1913) اثر پابلو پیکاسو

گیتار به خوبی نشان دهنده تغییر بین کوبیسم تحلیلی و کوبیسم مصنوعی است. این قطعه یک کلاژ است که با عناصر ترسیم شده ترکیب شده است که از کاغذ و بریده روزنامه تشکیل شده است و درجات مختلفی از عمق و بافت را اضافه می کند. این بخش‌های از هم گسیخته و نامتقارن یک گیتار را به تصویر می‌کشد که فقط با شکل مرکزی و دایره قابل تشخیص هستند. طرح رنگی عمدتا بژ، سیاه و سفید آن با پس زمینه آبی روشن تضاد دارد که بر رنگ های جسورانه کوبیسم مصنوعی تأکید دارد.

8.خورشید کور (1914) نوشته خوان گری

Sunblind  یک کور بسته را به تصویر می کشد که تا حدی توسط یک میز چوبی پوشانده شده است. این یک ترکیب زغال چوب و گچ با عناصر کلاژ است که بافت های معمولی یک قطعه کوبیسم مصنوعی را اضافه می کند. گریس از اعوجاج پرسپکتیو و اندازه بین میز و نابینایان برای اضافه کردن یک عنصر سردرگمی استفاده می کند. رنگ آبی روشن هم روی میز مرکزی منقبض می شود و هم قاب می شود و تنوع بافتی و تعادل نامتقارن را اضافه می کند.

در حالی که نوآوری کوبیسم بین سال‌های 1908 تا 1914 به اوج خود رسید، این جنبش تأثیر بسزایی بر هنر مدرن داشت. در سراسر قرن بیستم در هنر اروپا ظاهر شد و بین سالهای 1910 و 1930 تأثیر قابل توجهی بر هنر ژاپنی و چینی گذاشت.

9.سلف پرتره کوبیست (1926) اثر سالوادور دالی

سالوادور دالی هنرمند اسپانیایی بود که ارتباط نزدیکی با سوررئالیسم داشت. آثار او از برجسته‌ترین و قابل‌تشخیص‌ترین آثار این جنبش است و او همچنان یکی از برجسته‌ترین مشارکت‌کنندگان آن است. هنر او به دلیل دقتش شناخته شده است و با تصاویر رویایی، مناظر کاتالونیایی و تصاویر عجیب و غریب مشخص می شود. با این حال، علیرغم علاقه اولیه دالی به سوررئالیسم، دالی همچنین جنبش دادائیسم و کوبیسم را در نیمه اول قرن بیستم آزمایش کرد

خود پرتره کوبیست نمونه کارهای انجام شده در مرحله کوبیسم دالی بین سالهای 1922-23 و 1928 است. او تحت تأثیر آثار پابلو پیکاسو و ژرژ براک قرار گرفت و در طول مدتی که آثار کوبیسمی ساخت، تأثیرات خارجی دیگری را آزمایش کرد. سلف پرتره او نمونه ای از این تأثیرات ترکیبی است. این ماسک در مرکز خود دارای یک ماسک به سبک آفریقایی است که توسط عناصر کولاژ شده معمولی کوبیسم مصنوعی احاطه شده است و دارای پالت رنگی خاموش کوبیسم تحلیلی است.

10.گرنیکا (1937) اثر پابلو پیکاسو

گرنیکا اثر پابلو پیکاسو، 1937، موزه ملی مرکز د آرته رینا سوفیا

گرنیکا هم یکی از مشهورترین آثار پیکاسو است و هم به عنوان یکی از پربارترین آثار هنری ضد جنگ در تاریخ مدرن شناخته شده است. این قطعه در واکنش به بمباران سال 1937 گرنیکا، یک شهر باسک در شمال اسپانیا، توسط نیروهای فاشیست ایتالیایی و آلمان نازی انجام شد. گروهی از حیوانات و مردم را به تصویر می‌کشد که از خشونت‌های دوران جنگ رنج می‌برند، که بسیاری از آنها تکه تکه شده‌اند. این در یک طرح رنگی تک رنگ، با خطوط نازک و اشکال بلوک هندسی ارائه شده است.